Kolekcja Polskiej Grafiki Współczesnej

Kolekcja Grafiki Współczesnej Polskiej liczy ok. 18.000 obiektów, w tym duże zespoły prac Konstantego Brandla, Haliny Chrostowskiej, Stanisława Fijałkowskiego, Józefa Gielniaka, Tadeusza Kulisiewicza, Marii Jaremy, Tadeusza Makowskiego, Stefana Mrożewskiego, Romana Opałki i Władysława Skoczylasa. Na szczególną uwagę zasługuje dokonała kolekcja prac grafików Rytu, świadectwo odnowy polskiego drzeworytu w dwudziesto-leciu międzywojennym, chluba warszawskiej Akademii Sztuki Pięknych oraz duży zbiór grafik wybitnych przedwojennych malarzy, w tej liczbie Zofii Stryjeńskiej i Andrzeja Jurkiewicza, twórcy znakomitego podręcznika technik graficznych. Na osobną wzmiankę zasługują też dwie Xięgi Bałwochwalcze Brunona Schulza - unikatowy zbiór cliche-verre tego artysty oraz duży zespół prac poznańskiej grupy ekspresjonistów Bunt działajacej w latach 20. (Jerzy Hulewicz, Małgorzata i Władysław Kubiccy, Władysław Skotarek, Stefan Szmaj, Jerzy Wroniecki).

Władysław Skoczylas, Polonia, 1915 Stefan Szmaj, Autoportret II, 1916 Jerzy Hulewicz, Krzyż, 1918 Stanisław Kubicki, Wieża Babel, 1917 Edmund Bartłomiejczyk, Tratwy, 1932 Wiktoria Goryńska, Pstrokata angora V, 1935

Reprezentacja powojennej grafiki to przede wszystkim prace grupy 9 grafików, kontynuujących program Rytmu oraz grafiki członków Grupy Krakowskiej, w tej liczbie Jonasza Sterna, Marii Jaremianki i Tadeusza Kantora. Lata 60. XX w. w grafice to okres "odwilży" i związany z nią nurt metaforyczny. Z tego okresu pochodzi miedzy innymi kolekcja drzeworytów barwnych Tadeusza Dominika i Stanisława Wójtowicza oraz litografii Lucjana Mianowskiego i Mieczysława Wejmana. Odwilż w sztuce oznaczała pojawienie się wielkich osobowości artystycznych, takich jak Jerzy Panek, Stefan Suberlak, Józef Gielniak, Stanisław Fijałkowski, Jacek Gaj, Janusz Przybylski i Andrzej Strumiłło. Kolejna dekada w grafice jest reprezentowana przede wszystkim przez offset - prace Andrzeja Lachowicza, Jana Świtki i Izabeli Gustowskiej. Lata 90. przynoszą nowe wyzwania dla grafiki warsztatowej. Te tendencje w zbiorach Gabinetu znakomicie ilustrują niekonwencjonalne poszukiwania artystów takich jak Marek Jaromski (ziemioryt), Andrzej Kalina (gipsowe reliefy uzyskiwane tradycyjną techniką druku wypukłego) czy Jan Rusiński (graficzne formy przestrzenne). Przykładem grafiki komputerowej jest trzyczęściowa monumentalna praca Zbigniewa Dowgiałły Niebiańska Metropolis.

Maria Jarema, Chwyt, 1951 Tadeusz Dominik, Park, 1957 Józef Gielniak, Improwizacja dla Grażynki I, 1965 Jerzy Panek, Autoportret Halina Chrostowska, Figura niebieska IV, 1972 Jan Lebenstein, Scena salonowa, 1973 Marek Jaromski, Krzew Gorejący, 1995

Od 2004 r. Gabinet systematycznie wzbogaca się o kolejne prace laureatów konkursu na Grafikę Miesiąca i Grafikę Roku.